Vrouwen in het universeel soefisme
De rol van vrouwen is doorslaggevend geweest bij de ontwikkeling en de verspreiding van het Universeel Soefisme. Op deze pagina vind je informatie over de vier allereerste vrouwelijke leraren. Onderaan deze pagina staan vier buttons met meer informatie over verschillende andere soefivrouwen.
Vanaf het begin hebben vrouwen leidinggevende posities gehad en werden ze spiritueel leraar met kringen van eigen leerlingen. Veel waardevolle soefi boeken werden geschreven door vrouwen. Deze traditie zet zich voort tot op de dag van vandaag. Veel soefi centra werden en worden geleid door vrouwen. Daarom vinden we het belangrijk om ook de vrouwelijke boodschappers te eren en spreken we het gebed Salawat uit bij onze diensten waarin ook hún namen genoemd worden. Onderaan deze pagina vind je je 4 buttons met meer informatie over verschillende groepen soefivrouwen.
De geschiedenis van het Universeel Soefisme is in hoge mate een geschiedenis van vrouwen. Inayat Khan schrijft in zijn autobiografie dat hij zag dat onder sommige van zijn mannelijke medewerkers een lichte minachting bestond jegens zijn vrouwelijke werkers, aangezien de man altijd heeft gedacht dat de vrouw overbodig is of te fijngevoelig, te devotioneel of niet intelligent genoeg. Hij schrijft vervolgens dat hij van mening is dat de dienst die vrouwen aan het soefi werk hebben bewezen veel groter is. Hij benoemt dan met name hun doorzettingsvermogen en toewijding. Hij wijst erop dat de man nogal eens het belang van de vrouw in alle aspecten van het leven onderschat.
Tijdens zijn leven gaf Inayat Khan de hoogste inwijding van Murshida (‘lerares’) aan slechts vier leerlingen, allen vrouwen, die een grote rol hebben gespeeld in de eerste helft van de vorige eeuw:
Rabia Martin (1871-1947)
Zij was de allereerste leerling die ooit door Inayat Khan werd ingewijd, in San Francisco in 1911. Hij benoemde haar tot Murshida (leidinggevend soefi leraar) en als zodanig gaf zij leiding aan de Amerikaanse soefi centra tot 1927. Inayat Khan sprak haar aan met ‘Amma’ dat ‘Moeder’ betekent. Zij kan beschouwd worden als de grondlegster van het Universeel Soefisme in de Verenigde Staten waar verschillende takken ontstonden die hun wortels aan haar te danken hebben. Na het overlijden van Inayat Khan begon zij haar eigen organisatie en droeg deze over aan Meher Baba als Sufism Reoriented. Sufi Ruhaniat International werd gesticht door haar beroemde medeleerling Samuel Lewis op wie zij een grote invloed heeft gehad.
Sharifa Lucy Goodenough (1876-1937)
Aangesteld door Inayat Khan als Murshida (leidinggevend soefi leraar) zorgde zij voor de verspreiding van zijn lessen in papers onder de soeficentra in de wereld. In de Londense periode van 1915-1919 publiceerde ze een serie boeken met de leringen van Inayat Khan genaamd ‘Words of Inayat’. In de jaren 30 werd ze nationaal vertegenwoordiger van het soefisme in Frankrijk. Zij schreef daar het boek ‘Soufisme d’Occident’, zie ook www.soufi-inayat-khan.org
Sophia Saintsbury-Green (1866-1939)
Als Murshida is zij één van de meest invloedrijke vrouwen geweest uit de geschiedenis van het Universeel Soefisme. Zij was een leerling van Annie Besant van de Theosophical Society en ging later over naar het Soefisme van Inayat Khan. Zij hield zich bezig met de totstandkoming van de Universele Eredienst en werd de eerste Cheraga (voorganger bij de Universele Eredienst) en Siraja (hoofd van de Universele eredienst). Zij wijdde vele moerieds in en coördineerde de zomerscholen in Suresnes. Samen met Inayat Khan ontwierp zij ook de Confraternity of the Message (een serie van dagelijkse gebeden) en de Ziraat (een symbologische groepsactiviteit). Gaf het internationale tijdschrift ‘Sufism’ uit (1921-1924) en schreef de spirituele boeken ‘Wings of the World, or the Sufi Message as I see it’ en ‘Images of Inayat’.
Fazal Mai Egeling-Grol (1861-1939)
Zij werd geboren in Arnhem en ontmoette Inayat Khan in 1921 in Zwitserland. Zij beheerde een eigen fortuin en kocht met haar vermogen voor de familie van Inayat Khan een groot huis in Suresnes bij Parijs dat de naam Fazal Manzil kreeg (gezegend huis). Ze woonde bij de familie en werd onderdeel van het gezin. Zij zette zich in voor de Universele Eredienst en de Healing activiteit. Zij werd als eerste benoemd tot Moin-ul-Maham: de hoogste gezagsdrager van de Universele Eredienst binnen het soefisme. Daarnaast werd zij ook benoemd tot Shefayat en Kefayat: leidinggevende van de Healing Activity. Na het overlijden van Inayat Khan bleef ze zorgen voor zijn gezin en bleef ze zich voor het soefisme inzetten. Fazal Manzil is tot op heden een belangrijke plek voor het Universeel Soefisme waar nog steeds soefi bijeenkomsten worden georganiseerd en waar ook een soefi museum gevestigd is.
Afgezien van de onderstaande buttons zijn er nog veel meer voorbeelden van inspirerende vrouwen te vinden in het Personenregister op www.sufipedia.org. Paul Ketelaar heeft daar biografische beschrijvingen geplaatst van soefileiders en van prominente soefi leerlingen uit de 20e eeuw.