Ga naar de inhoud

Vrouwen uit de latere periode

Hayat Bouman (1907-1987)
Werd soefi leerling in de jaren 30 van de vorige eeuw in Rotterdam. Ze vertrok voorgoed naar India in 1946 om daar als Indiase te leven en ging uiteindelijk in Delhi wonen vlakbij de Dargah, het graf van Inayat Khan. In die omgeving zette zij zich in voor de armen, onderwijs en de positie van vrouwen. Zij zette zich ook intensief in voor het onderhoud van de Dargah via Stichting Dargah.

Rubab Monna
Taalkundige en Sanskrit geleerde. Lid van Soefi Contact en auteur van ‘A Short Dictionary of the Foreign Words in Hazrat Inayat Khan’s Teachings’ dat in 1975 verscheen. Een scan van dit waardevolle boek is te downloaden op www.sufipedia.org.

Kafia Blaauw-Robertson (1893-1982)
Was lange tijd leider van het soeficentrum Rotterdam tot 1958. In 1980 stichtte zij de Tariqa Inayat, een soefi kring van onafhankelijke moerieds die zich niet konden vinden in het centrale leiderschap van die tijd. Zij publiceerde twee spirituele boeken: ‘De symbolische betekenis van de oude klassieke sprookjes’ en ‘Eeuwigheid’.

Munira van Voorst van Beest (1916-1990)
Werkte voor de biografische afdeling van de Nekbakht stichting. Vertaler van het werk van Inayat Khan en gaf zijn Biography uit samen met Elise Guillaume-Schamhart in 1979. Betrokken bij de uitgave van de Complete Works. Werkte voor het ministerie van Buitenlandse Zaken in Zuid-Amerika, Afrika en het Midden-Oosten. Beheerste vele talen waaronder Italiaans, Farsi en Arabisch.

Shahzadi Khan-de Koningh (1908-1995)
Zij was getrouwd met Pir-o-Murshid Musharaff Khan en gaf 30 jaar lang leiding aan het soefi centrum in Den Haag (Banstraat). Werd in 1953 benoemd to Sahaba-e-Safa, een soefi titel die ‘vrouwelijke ridder van zuiverheid’ betekent. Na het overlijden van haar man stichtte ze in haar huis aan de Banstraat het soefimuseum dat tegenwoordig in het soeficentrum aan de Anna Paulownastraat is gevestigd (www.sufimuseum.nl). Als Murshida Shahzadi had zij een eigen kring van moerieds en koos voor een onafhankelijke koers als soefi leider. Hamida Verlinden, een leerling van haar, heeft zich in onze tijd enorm ingespannen om haar erfgoed te bewaren en maakte het mogelijk dat haar memoires werden gepubliceerd in 2012 als ‘Pagina’s in het leven met een Soefi’.

Elisabeth de Jong-Keesing (1911-2003)
Historica, auteur en moeried. Voor de Tweede Wereldoorlog was ze als docent verbonden aan de universiteit van Batavia in het toenmalige Nederlands-Indië. Na de oorlog werd ze onderwijzer aan het Vossius gymnasium in Amsterdam. Schreef een biografie van Inayat Khan: ‘Golven waarom komt de wind?’ en een overzicht van zijn gedachtegoed: ‘Antwoorden van Inayat’. Daarnaast schreef zij romans en publiceerde zij in 1981 haar autobiografie ‘Op de muur’ waarin zij ook haar verbondenheid met het soefisme tot uitdrukking brengt.

Musawwira Charlotte van Pallandt (1898-1997)
Beeldhouwer, maakte bustes van Inayat Khan en zijn broers. In 1968 vervaardigde zij het beroemde beeld in brons van Koningin Wilhelmina dat voor Paleis Noordeinde in Den Haag staat. Voor meer informatie, klik hier.

Vera Corda (1913-2002)
Zij voelde van kinds af aan een diepe innerlijke verbondenheid met Inayat Khan en werd als jong- volwassene een leerling van Samuel Lewis en Rabia Martin in het beroemde soefi retraitecentrum Kaaba Allah in Californië. Later werd zij door Pir Vilayat zelf aangesteld als soefi leraar (Murshida). Zij was een danser, choreograaf, kunstenaar en illustrator. In de jaren 70 van de vorige eeuw begon ze het gedachtegoed van Inayat Khan te combineren met New Age methoden voor het onderwijs en ontwikkelde zich verder als psycholoog. Zij heeft een enorme invloed gehad op het Amerikaanse soefisme. Voor meer informatie klik hier

Sitara Brutnell (1914-2004)
Volgde in 1990 Fazal Inayat Khan op als leider van de door hem opgerichte Sufi Way. Als eerste vrouwelijke Pir (hoogste soefi leider en leraar) zette zij het werk van Fazal Inayat-Khan voort waarbij spiritualiteit met psychologie verbonden wordt. Ze woonde en werkte in het beroemde soefi retraitecentrum Four Winds in Engeland. Voor meer achtergronden, klik hier.